هفده - شبها

چشم هایش را که می بندد،

شبها،

از همان لحظه ای که هوا دلگیر می شود

و من دلتنگ،

می نشینم

چشم به راه نگاهش

و برای خورشید ثانیه شماری می کنم.

به راستی که جز او

چه کسی

آرام جان من است؟