نقش سپیدی میزنم شب ها برای او

سی و چهار - مشترک

یک دنیا شادی و فراتر از آن آرامش،
ارمغان اوست برای با هم بودنمان.
در برابر چنین سخاوتی،
چگونه صحبت از فدا کردنِ جانِ ناقابلی باید کرد؟