نیمه رها می شود
هر آن چه به او ختم می شود
نقش سپیدی میزنم شب ها برای او
سی و چهار - مشترک
یک دنیا شادی و فراتر از آن آرامش،
ارمغان اوست برای با هم بودنمان.
در برابر چنین سخاوتی،
چگونه صحبت از فدا کردنِ جانِ ناقابلی باید کرد؟
پیام جدیدتر
پیام قدیمی تر
صفحهٔ اصلی